بهترين اتفاقى كه برام افتاد بچه دار شدن بود. اين اتفاق اينقدر خوب بود كه من فقط به بچه ها فكر ميكردم و ازونا فقط ميگفتم و عكس ميگرفتم پست ميكردم يا براى اونا فقط دوست داشتم غذا درست كنم (با اينكه نمى خوردن) و با ماماناى بچه هاى ديگه فقط معاشرت ميكردم. اتفاق ديگه هم اين بود كه دوستاى مجردم كم كم فاصله گرفتن و اينقدر بچه هام از سر و كول مهمونا بالا رفتن ديگه كسى خونه مون مهمونى هم نيومد و منم ديگه وقت مطالعه نداشتم و سينما هم نرفتم. اميدوارم ازين اتفاقا براى شما هم بيفته. 

هزار سال كه اينجا نه چيزى نوشتم نه وبلاگى خوندم. الان كه صد جاى ديگه براى حرف زدن و شنيده شدن وجود داره آيا كسى وبلاگ ميخونه؟ احتمالا نه. ولى من دلم براى اينجا تنگ شده بود و با ناباورى اومدم ديدم هنوز هست. خداى من!

يا على مدد گويان هر چيز ممكنى را غير ممكن كردند

بيا شمع هامو فوت كن

من هنوز زنده م 

*

درس بزرگ امام این بوده که

 تا فضای جامعه خواست یه کم باز شه

بهش اسید اضافه کنند

...

مرده دلاى آدماش؟

 

سر و ته

*

دوست داشتم

یه جای پیاز جا داشتم

...

*

ما خنده مان گرفت

خنده مان را گرفتند

...

*

هر چه سیاست بود را خرج اتینا کرد در فیس بوک

...

*

اینجا هم مثل آنجاست

فقط اینجا آزادی نام یک مجسمه ست 

و آنجا نام یک میدان

...

*

برای شما هم پیش اومده؟

کشورتون کش اومده؟

...

*

همه چیز را بردند

فقط جای شکرش را باقی گذاشتند

...

 *

قرار نیست که زود بپزیم

قرار است که دیر بپزیم

...

*

به من زنگ بزن

 ...

*

 هوا نه آفتابی ست، نه مهتابی ست
و تنها نوری که از پنجره به درون می تابد

 از آتشی ست که بر سر شهر می بارد

...

*

به درد نمی خورم

و درد می خورد مرا

...

*

یه چیزیشون میشه! اول کمک میکنند مردم یه کشور بدبخت مثلا انقلاب کنند که آزاد شوند. بعد از انقلاب یه فیلم مستند میسازند که نشان دهد مردم چقدر بدبخت تر شدند و حالا چه هرج و مرجیست

...

*

من هیچ وقت این دستبند مادرم رو ندیدم ولی از وقتی یادمه هر بار سر مسایل مالی با بابا بحثشون میشد، آخر با بغض و دلخوری می گفت میرم این دستبند رو میفروشم.  حالا امروز بعد صد سال ناراحت از خواب پریدم که چرا هرگز ازش نخواستم این دستبند رو نشونم بده ببینم اصلا وجود داشته یا نه

...

*

اگر مشکلم را برای همفکری پیش چراغ راهنمایی برده بودم

تا الان حل شده بود

...