*

فقط تو یه دوره استفاده از چراغ نفتی میشه فهمید چرا بعضی آدما رو برق میگیره و بعضی دیگر رو برق نمیگیره

*
اصولا آدمایی که پا برهنه راه نمیرن به غیر از دمپایی ممکنه کفش بند دار هم بپوشن. من از اون قشر روندگانم که اگه کفش پام باشه حتما بنداش بازه. نه چون مریضم و خوشم میاد آدما (دم به دقیقه) باز بودن بندای کفشم رو گوشزد کنن یا چون گشادم و تنبلیم میاد ببندمشون. فقط به این دلیل که بندای کفشم نه تنها با من لجن بلکه باهوش هم هستن. همین روزاست که ژاپنی ها باسه غنی کردن اورانیوم بیان از پام درشون بیارن. باسه همینه که هر شب به جای بالش کفشم رو میزارم زیر سرم و تو خواب میبینم که به جای گره زدن بنداش پاهام رو به دستام گره زدم
دکترم میگه اگه میخوای باز نشن باید سفت گره شون بزنی. هر چی سفت تر گره شون میزنم زبون بسته های موذی یه راه حلی باسه سریع تر باز شدن پیدا میکنن. حالا مشکل بشریت کم بود که میخواستم حلش کنم باید یه راه حل هم باسه باز نشدن این کله شق ها پیدا کنم. اگه یه نفر رو دیدید تو خیابون که میره و بند کفشش بازه و یه ریز با بنداش حرف میزنه و داد بیداد میکنه...اون منم که دارم بر میگردم

*

بزرگ ترین عیب ایمیل اینه که نمیشه مثه نامه ریز ریزش کرد و ازش به عنوان سوخت بهره برداری کرد

*

فقط سه شنبه ها ممکنه آدم به اکتشافات مهمی تو زندگیش دست پیدا کنه و بفهمه نون و ماست یکی از خوشمزه ترین غذاهای دنیاست و برخلاف آنچه میگن استعداد فقط یه چیزه ذاتی ست... این طور نیست

چون ما ذاتا از بچگی خیلی با استعداد نبودیم ولی از همون طفولیت بس که به خوردمون عرق گیاهی دادن تا به امید خدا استعدادمون شکوفا شه حالا در پروسه جوانه زدنیم

*

امروز فرمودند نیاین سر کار

گویا 275 سال پیش در چنین روزی جرج واشینگتن محترم لطف کردند و دیده به جهان گشودند

الهی نور به قبر خودش و جد و آبادش بباره به حق پنج تن

عجیب تعطیلات چسب ناکه